Η ανασκαφική έρευνα στην περιοχή, που άρχισε το 1982 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, έφερε στο φώς μια οχυρωμένη πόλη, πλαισιωμένη από χώρους λατρείας, που κατοικήθηκε χωρίς διακοπή από τα κλασικά ως τα παλαιοχριστιανικά χρόνια. Σε επάλληλα ανασκαφικά στρώματα αποκαλύφθηκαν κτίσματα διαφόρων περιόδων. Ιδιωτικές κατοικίες, δημόσια κτίρια, καταστήματα και πολλά εργαστήρια είναι χτισμένα σε οικοδομικά τετράγωνα που ορίζονται από δρόμους. Στη νότια παρυφή της αρχαίας πόλης βρίσκονται οι μεγάλες θέρμες (δημόσια λουτρά), ένα εντυπωσιακό συγκρότημα κτιρίων που καλύπτει μια έκταση πάνω από 4000 τ.μ. και χρονολογείται στο 200 μ.Χ. Στον ανατολικό τομέα ήρθε στο φως η έπαυλη του Διονύσου, που πήρε το όνομά της από τη μεγάλη ψηφιδωτή σύνθεση με παράσταση του θεού, που καλύπτει το δάπεδο της αίθουσας συμποσίων. Έξω από τα τείχη αποκαλύφθηκαν τα ιερά του Δίου, το ελληνιστικό και το ρωμαϊκό θέατρο και το στάδιο.